Taekwon-Do sportowe: Trening - cel, podstawowe zasady, rodzaje i etapy treningu

Głównym celem treningu jest przygotowanie zawodnika do walki. Można też żartobliwie powiedzieć, że sukces jest „efektem ubocznym” dobrego treningu.

Trening jest najważniejszy - to on odróżnia praktyków od wszystkich pozostałych – tych, którzy nie trenują Taekwon-Do i tych, którzy tylko przebierają się w Dobok. Trening tworzy zawodnika i potencjalnego mistrza.

Wiedza jest siłą, na bazie wiedzy konstruujesz trening, a jak trenujesz tak reagujesz – czyli umiesz dokładnie to co robisz! 

W trakcie treningu powtarzamy ruchy, które muszą zamienić się w odruch. Jeżeli dany ruch nie został powtórzony odpowiednią ilość razy i przekształcony w odruch, najprawdopodobniej nie zostanie wykorzystany.

Podczas walki sytuacja zmienia się tak szybko, że większość działań zawodnika będzie intuicyjna - wyboru dokonywała będzie podświadomość, która, działając podobnie jak komputer, dokona wyboru optymalnego na bazie skutecznych odruchów.

Zawodniczka: „Po dwóch wygranych walkach przyszedł czas na ćwierćfinał z reprezentantką Meksyku. Miałyśmy takie same warunki fizyczne, a nawet nasze poruszanie po macie było bliźniaczo podobne. W efekcie walka skończyła się 0:0 ! Czekała nas dodatkowa runda tzw. "złoty punkt". To była bardzo ważna walka. Zwyciężczyni tego pojedynku miała gwarantowany medal. Z tej walki najbardziej pamiętam właśnie ten "złoty punkt", który dał mi awans do półfinału. Byłyśmy w rogu maty i to ja byłam przy jej skraju. Nagle, w trakcie akcji, zobaczyłam uniesioną wysoko nogę i głowę mojej przeciwniczki „lecącą” w kierunku maty. Wykonałam kopnięcie opadające - Naeryo Chagi - którym idealnie trafiłam i ściągnęłam głowę Meksykanki w dół. Bez żadnych wątpliwości sędziowie przyznali punkty i wygrałam tę walkę. To co zrobiłam było intuicyjne. Nie planowałam tego.”

Podsumowując: Celem treningu jest przekształcenie umieszczonego w kontekście ruchu w odruch bedący gotową odpowiedzią na daną sytuację taktyczną. Z tego powodu najważniejsze manewry (patenety) powinny być powtarzane na każdym treningu !

 

PODSTAWOWE ZASADY:

 

1. Umiesz to co robisz - jeśli czegoś nie robisz, raczej nie będziesz tego potrafił (talent, o ile go masz, to zaledwie kapitał początkowy) - musisz trenować dokładnie to, co chcesz umieć.

2.  Na trening masz ograniczoną ilość czasu i energii (zarówno fizycznej jak i psychicznej) - wykorzystaj je dobrze.

Mając na uwadze obie powyższe zasady pamiętaj o doborze ćwiczeń:

-  nie wykonuj ćwiczeń przypadkowych: zabierają czas, energię, działają jak wirusy (zakłócają „wgrywany program”)

- szukaj najefektywniejszych rozwiązań: 100 zł to 100 monet jednozłotowych lub jeden banknot – preferuj banknot

3. Nikt za ciebie tego nie zrobi

4. Wiedza jest siłą - TAE i KWON to za mało - bez DO (myślenia, zaangażowania, koncentracji, zapamiętania), TAE i KWON niewiele są warte.

 

ETAPY TRENINGU

1. trening ogólnorozwojowy (czasem nazywany umownie „fizycznym”) - obejmuje ćwiczenia nie będące technikami TKD; buduje fundament pod kolejne etapy. Obejmuje głównie gibkość, wzmacnianie, szybkość i mobilność. Zawodnik musi być dobrze rozciągnięty!

2. trening techniczny - skupia się na znajomości wszystkich technik i ich poprawnym kształcie

3. trening taktyczny - uczy zastosowania technik

 

Dobrą i pożądaną metodą jest łączenie treningu technicznego z taktycznym tzn. zamiast uczyć statycznej wersji kopnięć, należy od razu umieszczać je w kontekście walki i wdrażać zgodnie z ich przeznaczeniem i zastosowaniem np. Bandae Dollyo Chagi zawsze uczyć jako kontrataku, a Yop Chagi jako kopnięcia stopującego.

4. sparing:

- walka z cieniem – dostosowanie ruchów do wyobrażonego przeciwnika:

Zawodnik musi wyobrażać sobie co przeciwnik robi w danym momencie, jak jest ustawiony,

a także walkę z różnymi typami przeciwnika np.:

 
-"łatwy" tzn. taki nad którym mamy zdecydowaną przewagę (ataki seryjne uwzględniające ustawienie przeciwnika) 
- atakujący (obrona i kontrataki) 
- kontrujący (atak rytmiczny)

Można przeznaczyć po jednej rundzie „walki z cieniem” dla każdego typu przeciwnika.

- sparing zadaniowy – służy wykształceniu konkretnej umiejętności, bądź realizacji określonego celu (manewru) taktycznego. Obaj zawodnicy mogą otrzymać to samo zadanie, lub każdy inne

- sparing techniczny – walka odbywa się w sposób zbliżony do wersji wymaganej na zawodach, ma jednak „luźniejszy” charakter i nie jest oceniana

- sparing właściwy – zawodnicy walczą tak jak na zawodach – przez cały czas są kontrolowani i oceniani (przyznawane są punkty i ostrzeżenia)