POSTAWA WALKI
Postawą walki nazywamy takie ustawienie ciała i stóp, które umożliwiają
natychmiastowe wykonanie wszystkich ruchów ofensywnych i defensywnych
opanowanych przez zawodnika. Taekwon-Do sportowe bazuje na wysokich i wąskich
postawach, stosunkowo słabo związanych z podłożem, w zamian za to
umożliwiających szybkie przemieszczanie i błyskawiczne wykonywanie wszystkich
kopnięć.
- możliwość wykonania wszystkich technik
- równowagę
- mobilność
Aby zmniejszyć pole trafienia, oraz umożliwić wykonywanie wszystkich
kopnięć, ciało w postawie/pozycji walki zwrócone jest:
1. półbokiem – Przednia Postawa Walki (PPW); stopy skręcone
do środka 30-45 stopni, tylna stopa wysunięta (w stosunku do przedniej) o
połowę długości a jej pięta uniesiona wyżej poprzez wspięcie na palcach i poduszce stopy (gotowa do wybicia w przód - podobnie jak w pozycji startowej sprintera).
Podstawowe ułożenie rąk tworzy gardę zbliżoną do bokserskiej, lecz nieco
„luźniejszą” i obniżoną, co umożliwia osłonę przed kopnięciami przeciwnika, lub
ewentualne ich blokowanie. Takie ułożenie rąk nazywamy „górną gardą”.
W PPW stosujemy „pionową gardę nogą” – noga ustawiona jest jak do wyprowadzenia Apcha Milgi – noga z uniesionym kolanem ułożona pod kątem 30-45 stopni. Stopa na wysokości kolana, wysunięta w kierunku przeciwnika (całą podeszwą stopy).
2. bokiem – Boczna Postawa Walki (BPW); stopy ustawione w tej samej
linii
Ułożenie rąk w BPW przypomina cyfrę ‘’9” i nazywane jest "dolną gardą".
W BPW stosujemy „poziomą gardę nogą” – noga ustawiona jak do wyprowadzenia
Dollyo-C tzn. jest to stopowanie piszczelem (kolano i stopa znajdują się na tej
samej wysokości).
Pozycję walki (gotowości do reakcji) zawodnik powinien utrzymywać przez
cały czas trwania walki: podczas poruszania, w trakcie przygotowania
ataku/kontrataku, a także pomiędzy technikami, i powinien do niej wrócić jak
najszybciej po zakończeniu akcji.
Nie utrzymując
postawy walki:
1.
pomniejszasz swój arsenał (nie możesz natychmiast wykonać każdej techniki, np.
nogi ustawione szeroko eliminują kopnięcia obrotowe, a noga wykroczna
przesadnie przesunięta do wewnątrz osłabia równowagę i uniemożliwia wykonanie
kopnięć bezpośrednich nogą zakroczną)
2. osłabiasz obronę (narażasz się na kontrę lub atak)
Utrzymanie pozycji walki (gotowości do strzału), praca stóp (wychodzenie na pozycję strzelecką i obrona) oraz pivot na stopie podporowej (ustawiający biodra zarówno w trakcie poruszania, jak i kopnięć), często bywają elementami zaniedbanymi i niedocenianymi – nie są utożsamiane ze zdobywaniem punktów, a wymagają wielu godzin treningu.
Postawa z lewą nogą z przodu nazywana jest „postawą lewą”: L-PPW, L-BPW, a postawa z prawą nogą z przodu nazywana jest „postawą prawą”: P-PPW, P-BPW.
W odniesieniu do przeciwnika POSTAWA WALKI
zamienia się w POZYCJĘ WALKI:
1. zamknięta pozycja walki – obaj zawodnicy stoją
zwróceni do siebie lewym, lub obaj zwróceni do siebie prawym bokiem
2. otwarta pozycja walki – zawodnicy ustawieni są
w stosunku do siebie: jeden prawym a drugi lewym bokiem
PRACA STÓP/PORUSZANIE
Poruszanie w czasie walki jest ruchem poziomym, a nie pionowym !
Dobór i rodzaj wykonywanych kroków (podobnie jak dobór i rodzaj wykorzystywanych technik) zależą od typu przeciwnika i sytuacji taktycznej - innymi słowy: nie poruszamy się dla samej sztuki poruszania - poruszamy się w określonym momencie, w określony sposób i w określonym celu !
- wykonywanie balansu
- nadmierne bieganie pomiędzy akcjami i ostatecznie przyjmowanie walki statycznie
- zbyt mała znajomość rodzajów kroków
- niewłaściwy dobór kroków
2. krótki ślizg na obu nogach (może służyć jako seria ruchów we wszystkich kierunkach; może być łączony z każdym rodzajem kroków; wykorzystywany do "wciągania" przeciwnika - tworzy złudzenie w ocenie dystansu przez przeciwnika)
Przemieszczanie się w czasie walki ma na celu zdobycie
punktu lub uniknięcie trafienia. Poruszać się można do przodu, do tyłu, na boki
oraz w kierunkach pośrednich. Trudność w poruszaniu podczas walki polega na
zachowaniu postawy walki oraz takim doborze kroków, które ułatwią atak tobie, a
utrudnią, bądź udaremnią, atak czy kontratak przeciwnikowi.
Podstawowym kryterium doboru kroków będzie dystans, jaki chcesz pokonać, oraz
to, czy chcesz odwrócić swoją pozycję w stosunku do przeciwnika tzn.
otworzyć lub zamknąć pozycję walki. Nie bez znaczenia jest także zamiar użycia
przedniej czy tylnej nogi do ataku/kontrataku. Za pomocą kroków można wykonywać
zwody oraz ustawiać walkę w zaplanowanym obszarze pola walki.
Kopnięcie czy uderzenie dające punkt, można porównać do strzelenia gola lub wrzutu piłki do kosza - efektowny moment na który wszyscy czekają. Wyobraźmy sobie jednak zawodników, którzy chcą strzelać gole lub rzucać do kosza za każdym razem, bez rozegrania piłki i wyjścia na dogodną do strzału pozycję.
Aby skutecznie wykonać kopnięcie i zdobyć punkty, trzeba sobie na nie zapracować: wybrać odpowiedni moment (timing) i ustawienie oraz odsłonięcie przeciwnika (można "ustawić go" ruchami taktycznymi, wykonując zwody i kroki). Tak, jak w grach zespołowych, wyjście "na pozycję strzelecką" wymaga wcześniejszego rozegrania - w TKD rolę tę spełnia „praca stóp”.
1. wydłużenie-skrócenie (doskok-odskok bez zmiany postawy - krok krótki)
2. skrócenie oraz skrócenie-wydłużenie (krok dostawny - krok długi)
3. zmiana przodem
4. zmiana tyłem (obrót „przez plecy”)
5. ruch nożycowy
6. zejście w bok (cza cza)
- przemieszczanie
- zwody
- wyprowadzanie kopnięć