Techniki muszą być naturalne, płynne i elastyczne, przechodzące od relaksu (w fazie przejściowej i wyprowadzania) do pełnego napięcia (w fazie końcowej).
I. Poruszanie:
- kiedy wykonujesz technikę ręczną
ciało opada
- kiedy wykonujesz kopnięcie ciało
wznosi się (po czym ponownie opada w fazie "zabierania" kopnięcia) -
ruch ten imituje kopnięcie wykonane w wyskoku (i jednocześnie przygotowuje do
tego typu kopnięć)
- podczas poruszania:
a) noga mobilna zawsze zbliża się
do nogi stacjonarnej przed wykonaniem kroku na ok. pół szerokości Narani Sogi
(stopy nie stykają się)
b) podczas ruchu wznoszącego noga
stacjonarna nie prostuje się do końca, osiągając 80% maksymalnego wyprostu
kolana
c) w początkowej fazie nauki można
stosować podpieranie (punktowanie) na poduszce stopy mobilnej podczas gdy
zbliża się ona do nogi stacjonarnej przed wykonaniem kroku (patrz
"a") - gdy ten etap zostanie opanowany, należy przejść do ciągłego ruchu,
w którym stopa nogi mobilnej "lewituje" tuż nad podłogą, nie
ocierając o nią
d) poruszanie w Tk-D to umiejętność
przenoszenia ciała w każdym ruchu "z nogi na nogę"
e) tzw. fala - zbliżamy nogę mobilną do ugiętej stacjonarnej, przygotowujemy technikę, a następnie "wybijamy się" wyprostem nogi stacjonarnej jednocześnie wyprowadzając technikę. Należy unikać wykonywania podwójnej fali (tzn. dwóch ruchów wznoszących) w jednym ruchu. Falę będzie wykonywała każda osoba poruszająca się krokami dłuższymi od naturalnych. Praktyk Tk-D wygląda jak gdyby trenował na batucie (trampolinie).
II. Ustawienie ciała:
- przejścia i większość bloków
wykonywane są półbokiem (half facing)
- techniki wykonywane są zgodnie z
zasadami ruchu wstecznego (zamach) z jednoczesnym zachowaniem zasady ruchu
ciągłego
- plecy są proste a ciało zachowuje
równowagę (wytrenowaniu tych elementów służy "punktowanie" patrz I.c)
- biodra poruszają się zgodnie z
kierunkiem ruchu ręki np. podczas Gunnun So Kaunde Ap Jirugi nie ma ruchu
skrętnego bioder, natomiast przy wykonywaniu większości bloków wykonujemy ruch
skrętny bioder i tułowia
- zasięg techniki równa się
długości postawy, tzn. dłoń (pięść lub palce) po wykonaniu techniki znajduje
się w linii pionowej z palcami stopy nogi wykrocznej - gdy ręka prostuje się
(uderzenia) ciało ustawione jest przodem, natomiast przy technikach z
ugiętą ręką (bloki) ciało ustawione jest półbokiem
III. Wyprowadzanie technik:
- wyprowadzenie technik ma miejsce
w fazie zbliżenia stóp
1. faza przejściowa - (noga
stacjonarna ugięta) ręce ułożone są jak do klaśnięcia
a) wąsko
b) szeroko - litera "W"
c) pod różnym kątem
2. faza wyprowadzenia - podczas
wznosu na nodze stacjonarnej przygotowujemy wyprowadzenie techniki (zachowując
zasadę ruchu wstecznego i ciągłego). Tempo można określić: i-RAZ, gdzie
"i" jest przygotowaniem, a "RAZ" wyprowadzeniem
III. Wysokość techniki Jirugi
- równa wysokości barku
- na wysokość nosa (wzrok
"ślizga się" po powierzchni uderzającej)
- wysokość splotu słonecznego (dłoń
i łokieć są na tej samej wysokości)
Podstawowe ćwiczenia pomagające
wytrenować ruchy charakterystyczne dla Taekwon-Do :
- Narani So Ap Jirugi
- Annun So Ap Jirugi
- Annun So Sonkal Yop Taerigi
- Sonkal Yop Taerigi w głębokim
przysiadzie
- Sonkal Yop Taerigi w wyskoku
- Yop Chagi w wyskoku
- Gunnun So Kaunde Ap Jirugi
- Gunnun So Doo Palmok Kaunde Hechyo
Makgi
- Gunnun So Doo Palmok Najunde Hechyo
Makgi, Apcha Olligi
- Niunja So Sonkal Daebi
Makgi
- Apcha Busigi
- Goobooryo Junbi Sogi A
