Choi Jung Hwa: Wyspa Cheju i Malezja

Od wstąpienia w 1945 roku do nowo tworzonej armii koreańskiej kariera Choi Hong Hi potoczyła się błyskawicznie. Awans na porucznika - pierwszy stopień oficerski - otrzymał już w styczniu 1946 roku, a kolejne promocje nadchodziły równie szybko. W wieku około 30 lat był dobrze sytuowanym, pełnym energii i ambicji młodzieńcem, który znalazł kobietę na miarę swoich aspiracji i ożenił się z nią.

Elegancka młoda para z najstarszą córką Meeyun

W trakcie Wojny Koreańskiej kariera wojskowa Choi Hong Hi nabrała jeszcze większego rozpędu. Otrzymał awans na jednogwiazdkowego generała brygady. Gdy w lipcu 1953 roku  wojna zakończyła się, on stacjonował jako głównodowodzący na największej koreańskiej wyspie Cheju (po roku 2000 zmieniono pisownię na Jeju) - placówce położonej na południe od kontynentu, dokładnie pośrodku pomiędzy Chinami i Japonią. Tu otrzymał zadanie utworzenia dywizji i zrealizował je 26 listopada 1954 roku w Moselupo. Ze względu na profil szkolenia narzucony przez generała Choi Hong Hi zyskała miano "Dywizji Pięści".

Naszywka 29 Dywizji 

Wyspa Cheju nazwana została "miejscem narodzin Taekwon-Do", ale stała się także miejscem narodzin jednego z największych Mistrzów tej sztuki walki - 10 miesięcy po zakończeniu Wojny Koreańskiej, 20 maja 1954 roku, na wyspie Cheju urodził się Choi Jung Hwa, pierwszy i jedyny syn generała Choi Hong Hi.

W tym samym, 1954 roku, jednostkę przeniesiono do Gangwon-do, w prowincji Daejeong-eup, gdzie  gen. Choi Hong Hi nakazał zbudowanie kamiennego  „Pomnika 29. Dywizji Armii”. Ma on wysokość 5,5 m oraz 14 m w obwodzie. Na cokole wyryto słowa: „silna budowa ciała”, „silny duch walki” i „gruntowne szkolenie”. Symbol jednostki wygrawerowano w kamieniu i umieszczono na szczycie wieży.

„Wieża Pięści” upamiętnia narodziny Tae Kwon Do

i narodziny Choi Jung Hwa

Chłopiec Choi Jung Hwa był czwartym dzieckiem swego ojca, ale trzecim swojej matki.

Zgodnie ze starą koreańską tradycją Choi Hong Hi po raz pierwszy ożeniony został jako nastolatek. Małżeństwo zaaranżował jego ojciec, a wybrana przez niego dziewczyna była nie tylko znacznie starsza, ale także znacznie wyższa od swojego młodego męża, i pomimo że Choi Hong Hi nie był zbyt zaangażowany w ten narzucony mu związek, to jednak owocem małżeństwa pozostała córka Choi Soo Jook.

W 1954 roku, mianowany na dwugwiazdkowego generała dywizji, Choi Hong Hi wrócił na kontynent. Jego ojciec zginął w trakcie wojny, a matka wraz z pierwszą żoną Choi Hong Hi i ich córką, Choi Soo Jook, mieszkały teraz w Seulu. Czasami wszystkie dzieci Generała bawiły się razem, chociaż status pierwszej żony nigdy nie mógł równać się z pozycją jaką zajmowała druga żona, ta którą Choi Hong Hi wybrał sobie osobiście - taki stan rzeczy był całkowicie zgodny z koreańskimi obyczajami.

Po przewrocie politycznym w 1961 roku, w ramach "czystek" przeprowadzanych przez nową władzę, Choi Hong Hi delegowany został na ambasadora w Malezji, kraju w którym do tej pory Ambasady Koreańskiej nie było, i teraz też nie była pilnie potrzebna. Chodziło o pozbycie się Generała. 

Matka Choi Hong Hi wraz z jego pierwszą żoną i Choi Soo Jook pozostały w Seulu.

Pobyt w Malezji nowy ambasador traktował jako wygnanie - zdystansował się od polityki, a swoją uwagę oraz energię przekierował na rozwój Taekwon-Do. Od tej pory stało się ono obsesją, która zdominowała całe życie Choi Hong Hi i jego rodziny. 

Tak życie z Generałem wspominała jego żona pani Choi Chun Hi (Choi Joon Hee): "Codziennie, przez cały dzień, mówił o Taekwondo, chyba że spał. Nasza rodzina, łącznie ze mną, nie rozumiała tego. Nasze dzieci wychowywały się inaczej niż w innych rodzinach. To było dla nas burzliwe życie".

Ambasador Choi zamienił Ambasadę Korei w Dojang. Wykorzystał personel rządowy do pracy nad tworzeniem Taekwon-Do. Wezwał do Malezji wojskowych instruktorów Taekwon-Do, między innymi: emerytowanego starszego sierżanta Kim Bok-Mana i byłego porucznika Woo-Jae-Lima, którzy przybyli wiosną 1963 roku i początkowo mieszkali we wspólnym pokoju na terenie Ambasady. W lipcu 1963 roku powołano Malezyjską Federację Taekwon-Do, a Malezja stała się znana jako drugie po Korei państwo z najstarszą tradycją Taekwon-Do.

W wyniku wspólnych wysiłków Choi Hong Hi i jego najbliższych współpracowników, Taekwon-Do rozprzestrzeniło się błyskawicznie po całej Azji Południowo-Wschodniej. Podczas wojny w Wietnamie około 700 wojskowych lub „oryginalnych” instruktorów zostało wysłanych tam w celu nauczania Taekwon-Do.

Pobyt w Malezji wypełnił okres od 7-go do 10-go roku życia Choi Jung Hwa. W tym okresie rozpoczął on regularne treningi Taekwon-Do, jednak głównie nie pod okiem ojca, lecz Mistrzów-Instruktorów współpracujących z Choi Hong Hi. Jak wspominał jeden spośród takich mistrzów: "Choi Hong Hi był raczej mózgiem Taekwon-Do - on opracowywał ruchy, a my, praktycy, testowaliśmy je i wprowadzaliśmy w życie".

Większość treningów odbywała się na trawniku przed ambasadą, co pozostało miłym wspomnieniem kultywowanym w dorosłym życiu Choi Jung Hwa.

Podczas pobytu w Malezji rodzina Choi dowiedziała się o śmierci matki gen. Choi Hong Hi (babki Choi Jung Hwa). Natomiast inną, dobrą wiadomością, było odnalezienie się brata Generała (stryja Choi Jung Hwa) - myślano, że zginął on w trakcie wojny, a teraz okazało się, że przebywa na terenie Korei Pónocnej, w swojej rodzimej miejscowości - w przyszłości odegra on rolę pośrednika w przeciągnięciu Generała na stronę reżimu komunistycznego.

W 1964 roku rodzina wróciła do Korei.